De Noordervaart. . .Woe gaon wae haer? vroeg m'n schoonmoeder voor de 50-ste keer aan Hennie. Hennie antwoordde ook voor de 50-ste keer: We gaan naar Mia en Jac, die zijn vandaag 50 jaar getrouwd. Ze vieren dat feest in 'n kantine langs de Noordervaart. Buiten was 't honderweer, 't regende, sneeuwde en de wind was ijskoud, echt geen weer voor 'n gouden bruiloft. Wae zulle mer gaon? zei Hennie, 't waer weurdj toch neet baeter! Woe gaon we ... begon schoonmama weer. Ik legde haar uit dat we langs de Noordervaart zouden rijden waar ze vroeger gewoond had. Woorom gaon wae dao haer? vroeg schoenmoeder aarzelend.
Jac en Mia wisten ondertussen niet wat hun boven 't hoofd hing. Ze waren geblinddoekt onderweg naar 'n lokatie langs 't kanaal. Hun kinderen, Peter, Marion en Leon hadden de families Verkoijen en Steuten uitgenodigd op deze bijzondere dag.
Even over drieën, wij waren al in de kantine, kwamen de feestelingen aanlopen. Ze werden door hun kinderen ondersteund bij 't lopen, ze waren geblinddoekt. Binnen in de warme kantine deden ze hun blinddoeken af en de genodigden barstten met z'n allen uit in 'n Lang zullen ze leven! Je kon zien dat Jac en Mia 't er moeilijk mee hadden. Waem zeen det? vroeg schoonma aan Hennie. Det zeen Jac en Mia, die zeen vandaag 50 jaor getrouwdj!! Toos en Twan waren in de tussentijd bij ons aan de tafel komen zitten. Twan heeft zolang ik hem ken 'n stem waar je U tegen zegt, dat kwam voor mij goed uit; ik kon praten met iemand die ik kon verstaan. Normaal versta ik niks in grote gezelschappen.
Na de koffie met vlaai, die schoonmoeder vergezelde met de vraag: Woorom kriege wae vlaai? nam Marion 't woord. Ze begon met: 50 Jaar geleden trouwden Pap en Mam. Ze gingen bij Opoe wonen die langs de Noordervaart 'n huis had. Tijdens haar voordracht werd 't ook binnen in de kantine vochtig, Zelfs Jac had tranen in zijn ogen. Marion had haar voordracht verdeeld In Leef en Leid. Leef was de geboorte van de kinderen en later kleinkinderen en 't Leid deed echt pijn. Pap, de man van schoonmoeder en haar zoon Bart overleden veel te jong, Jac verloor zijn broers Harrie, Louis en Tjeu. Schoonmoeder vroeg tijdens de voordracht: Woe zeen wae hie? Langs de Noordervaart! antwoordde Hennie.
't Werd 6 uur en werd donker in de kantine. Moeder werd onrustig! Ik zag 't aan haar ogen. Waat is er Mam? vroeg ik. Wie koom ich sjtraks toeës? Eerst zouden we nog wat eten en dan gingen ... Ich hub geine honger, ich hub vanmiddig good gegaete!
Om 7 uur was ze weer thuis. Hennie vroeg: Enne wie vond ze 't fieëst? Zeen wae nao 'n fieëst gewaest?? Hennie, meukse mich ein botterham mit kieës, ich hub honger.
Noordervaart, Noordervaart!! Dat woord bleef de hele avond in m'n hoofd rondgonzen. De opa en oma van Hennie woonden eind 19de eeuw aan de Noordervaart. Hun dochter Maria ging in de 20-er jaren vrieje met Harrie Verkoijen, de vader van Hennie. Waar woon je vroeg Harrie aan Maria. Langs de Noordervaart, antwoordde Maria. In 1958 ontmoette ik Hennie. Dat was op 'n danscursus in Heytse. Na 'n paar weken werd ik uitgenodigd om Hennie thuis op te zoeken. Op de vraag waar ze woonde, zei Hennie: Als in 't Inj aankomt, ga je honderd meter voor de Noordervaart rechtsaf, dat is de Kruisstraat en daar vind je 'n slagerswinkel. Mia en Jac gingen in 1959 bij de oma van Mia inwonen, ook dat was langs de Noordervaart. In de 70-er 80-er jaren han oma 'n caravan en die stond .... langs de Noordervaart bij de familie Zegveld. Jac, 'n voetbalfan heeft tot z'n 60-ste gekeept bij de Kruisheren. Ze hadden 'n eigen voebalveld dat door de voetballers zelf werd onderhouden en dat terrein lag ... langs de Noordervaart! Gisteren waren Mia en Jac 50 jaar getrouwd. Hennie en ik gingen moeder ophalen. Na 50 keer vragen waar we naar toe gingen, vroeg ze: Woe waerd die broeloftj gehaoje? .... Langs de Noordervaart, mam!!!
